Dilek ERDEM

İhh Gençlik ile gerçekleştirdiğimiz Yazın  Atölyesine devam eden  katılımcılarımızdan genç yazar adaylarımızdan bazılarının hazırladığı soruları cevaplamaya çalıştım. Ayşe Aydoğdu -Yazmaya ilginiz ne zaman başladı? Okuma yazmayı öğrenir öğrenmez.   Kütüphane kolu başkanlığı seçimlerinde bu payeyi kimseye bırakmazdım. -Yazmak isteyen kişilere ne tür önerilerde bulunursunuz? Yazsınlar. Eleştiri de alsalar, yolun sonunu göremeselee ve saçmalasalar bile yazsınlar. Ama yazdıklarını kamuya açmak için sabırsız olmasınlar. -Önünüzde hedeflediğiniz bir planınız var mı? Hedefleri planlamanın çoğu zaman üzücü sonuçları oluyor. O yüzden çalışmak ve hayaller kurmak en güzelidir diyebilirim. - Karakterinizi üç kelime ile özetleyecek olsanız hangi sözcükleri kullanırsınız? Zor soru. Karakterimi üç kelime ile özetleyemem ama tek kelime ile özetleyecek olursam o kelime “samimi” olurdu. ***    ***    ***    *** Süedanur Yazıcı -Hilmi Yavuz “Sanat evren karşısında öznel bir dur

Yarım asırlık ömrünü ve çantasını yanından ayırmayan kadın, vapura adımını attığında, yedi yaşında bir kız çocuğu oluvermişti. Babasının eline sıkıca yapışmış ilk deniz yolculuğunda, bilmediği bir adayı keşfe doğru yol almanın heyecanı gizlemeye çalışıyordu. Babasının onu cam kenarına oturtmak için yer kapma telaşı gülünçtü. Martıların simit uğruna gökyüzünde halden hale girmesi, şevkle kıvrılmasıysa görsel şölen.   Nasıl oluyor da her ayrıntıyı hatırlıyordu? Hatırlamak istemedikleri bile, f alcı bacıların yanar dönerli cam fanusundan izler gibi -güya-geleceği, çocukluğu gözlerinin önündeydi.    O gün karşı koltukta oturan genç hanım, ona poğaça uzatacak ama o babasının koluyla ‘alabilirsin’ dürtmesine rağmen, almayacaktı. Çünkü yabancılardan hiç bir şey alınmamalıydı. Anneler izin vermedikçe, babalar -hadi al- dese de alamazdı küçük kızlar genç ve şık hanımların ev yapımı nefis poğaçalarını.  Denize dalmıştı şimdi. Vapurun denizi köpürte köpürte yol alması, merdaneli ma